പന്ത്രണ്ടു സ്കന്ധങ്ങളിലായി മുന്നൂറ്റിപ്പതിനെട്ട് അധ്യായങ്ങളും ആകെ പതിനെണ്ണായിരം ശ്ലോകങ്ങളും അടങ്ങിയതാണ് വ്യാസപ്രണീതമായ ദേവീഭാഗവതം. ദേവിയെ ഉപാസിക്കുന്നതിൽ പണ്ട് അഭിനിവേശം പുലർത്തിപ്പോന്നവരാണ് കേരളീയർ. സംസ്കൃതാനഭിജ്ഞരായ മലയാളികൾക്ക് സുഗ്രഹമാകുമാറ്, ഭാഗവതത്തിലെ പരസ്പരാശ്രയമുള്ള ഭക്തിരസത്തിനും സാഹിത്യരസത്തിനും വൈകല്യം വരാത്തവണ്ണമാണ് തിരുമുമ്പ് ഈ പരിഭാഷ ആത്മസമർപ്പണമായി നിർവഹിച്ചിട്ടുള്ളത്. അനേകം കഥകളും സ്തുതികളും മന്ത്രങ്ങളും ലോകതത്ത്വങ്ങളും ഗഹനദർശനങ്ങളും മുക്തിമാർഗോപദേശങ്ങളും എല്ലാം അടങ്ങിയിട്ടുള്ള ദേവീഭാഗവതത്തിന്റെ ഈ വിവർത്തനം ദേവഗംഗയെ ഭൂമിയിലേക്കു കൊണ്ടുവന്ന ഭഗീരഥപ്രയത്നം പോലെ ധന്യവാദാർഹമാണ്. ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ വലുപ്പം, അതിൽ അന്തർഭവിച്ചിരിക്കുന്ന തത്ത്വങ്ങളുടെ സംഖ്യയില്ലായ്മ, അതിന്റെ ശുദ്ധ തർജമ മലയാളത്തിൽ വേറെ ഇല്ലെന്നുള്ള സംഗതി, പരിണതപ്രജ്ഞനും വിശാലവീക്ഷണനുമായ തിരുമുമ്പിന്റെ സർവസമ്മതമായ കഴിവ് - എല്ലാം ഈ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിന്റെ വൈശിഷ്ട്യത്തിനു നിദർശനമാകുന്നു.